نگرانم سفارت خونه ها تو ایران بسته بشن. میدونم خودخواهیه. مردم دارن تو خیابونا کشته میشن و اینکه من نگران چنین چیزی باشم شاید درست نباشه. ولی واقعا این همه زحمت و برنامه ریزی و استرس... نگران آیندمم. بیش از حد کافی تا همین الانش سنگ جلوی پامون هست. اگه این وسط سفارت خونه هم بسته بشه و کار ما نصفه نیمه بمونه چی میشه؟ میگن کشورهای همسایه پرونده های بچه های ایرانو بررسی میکنن. ولی خب همین جابجایی قراره چقدر طول بکشه؟ روندش چطور میشه؟ همه چیز جدید میشه و ما هیچی نمیدونیم. اصلا معلوم نیست اینطوری به شروع ترم برسیم یا نه.

همینطوریشم هر روز یه قانون جدید میاد. تا همین چند وقت پیش اگه پاسپورتت ۶ ماه اعتبار داشت کافی بود. حالا من مدارکمو فرستادم و درمورد پاسپورتم اصلاحیه زدن که باید ۱۵ ماه اعتبار داشته باشه. واسه تمدیدش اقدام کردم میگن تا ۲۰ روز ممکنه طول بکشه که پاسپورت جدید برسه دستتون. ۲۰ روووووز تو این مملکت میدونین یعنی چی؟

خلاصه هر قدمی که برمیدارم تو تاریکیه و نمیدونم یکم جلوتر چه اتفاقی قراره بیفته. فقط اینطوری خودمو آروم میکنم که این هم بخشی از این تغییر بزرگه که داره رقم میخوره. هر کی به اندازه خودش هزینه میده. من همه تلاشمو میکنم ولی درنهایت فرقی نمیکنه این ترم چی بشه و اصلا این تغییر اتفاق بیفته یا نه. من هر طور که شده از این مملکت میرم. حالا الان یا یه سال دیگه یا هر چی.