حال ندارم از دوستم بپرسم اینجا رو میخونه یا نه. چون از ۳ حالت خارج نیست. اولیش اینه که واقعا اینجا رو نمیخونه و از اینکه بهش شک کردم ناراحت میشه و باید نازشو بکشم و عذرخواهی کنم. دومیش اینه که اینجا رو میخونه ولی روش نمیشه بهم بگه و کتمان میکنه و بازم من یه چیزی بدهکار میشم. سومیشم اینه که صادقانه میگه این کارو کرده. درسته که از چشمم میفته ولی حداقل صداقتش واسم باارزشه. من اگه خودم بودم این راهو انتخاب میکردم.

ولی خب همین الانشم ناخواسته نمیتونم خیلی باهاش گرم بگیرم و خودشم متوجه شده. حس میکنم نمیتونم مثل سابق بهش اعتماد کنم.

اگه اینجا رو میخونی، بدون اینکه من ازت بپرسم خودت بیا بگو لطفا. اینطوری واقعا بهتره.