خوشحالم روزایی هست که میتونم زیبایی های زندگیمو ببینم. هنوز اونقدر روحیم خراب نشده که همه روزام تیره و تار باشه. همین که یکم استرسم کم میشه از اطرافم کلی حس قشنگ میگیرم.
عاشق این هوام. صبح های دل انگیز، غروب های دل انگیز و شب های دل انگیزترررر
این روزا میشه پنجره اتاقو باز گذاشت و هوای مطبوع داشت. میشه آواز قشنگ پرنده ها رو شنید. میشه صبح ها رفت تو حیاط و یه گوشه دنج که نسیم میاد و میره درس خوند و کلییی حال کرد. اونقدر خوبه که متوجه گذر زمان نمیشم و آخرش گرسنگی باعث میشه بلند شم و برگردم تو خونه.
میشه سر هر میز غذا سبزی های تازه که چند دقیقه قبلش از باغچه حیاط چیده شده، داشت. بخصوص اون تربچه های لپ گلی که عاااشقشونم و حتی وقتی حالم بده دلمو میبرن :)))
خدایا اگه هستی، ممنونم برای قشنگی هایی که دارم. ممنونم که هنوز میتونم بچه بشم، یه دنیا ذوق کنم، تو جنگل که گردش میکنم صحنه هایی تو طبیعتت ببینم که نفسمو بند بیاره. ممنونم که هنوزم میتونم سرزنده باشم. وقتی حالم خوبه سرزنده تر از همه. روزایی دارم که تو خونه همش بالا و پایین میپرم و با همه شوخی میکنم و راه رفتنم مثل رقصیدنه :)))
خدایا بابت همه این حس و حال های خوب ممنونم.
و بطور ویژه ممنونم که تو مازندران به دنیا اومدم و تا دریا و جنگلت یه ذره فاصله دارم. جایی آرامش بخش و لذت بخش تر از جنگل وجود داره؟!
+ اینم یه روی دیگه زندگیمه. همیشه که نباید از سختی ها و دل مردگی ها گفت
:))
ممنون :)
یه لحظه اون شکلی فکر کردم. خب خوبه توهم بود :)
بزار به پای زیاد فکریدن!
راحت باش. برای منم گاهی پیش میاد :)
احساس می کنم ناراحت شدی از چیزی.
درست فکر می کنم یا توهم زدم؟
ممنون بابت رمز :)
کامنت لینکم حذف کردم.
نه چرا ناراحت شم؟!!!
لامصب این ذهن درگیریش کمتر بشه، خیلی خیلی میشه لذت برد از اطراف.
خداروشکر میشه هنوز لذت برد
واقعا خداروشکر :))