من هم از طرف مادری و هم از طرف پدری زمینه ژنتیکی دیابت دارم. مادر بزرگ هام و عمه هام و پدرم دیابت دارن البته نه خیلی شدید و دردسر ساز ولی قرص میخورن و مراقب رژیم غذاییشون هستن. یکی از عمه هام مرتب ورزش میکنه و بابامم هر وقت فرصتش پیش میاد میره میدوئه یا دوچرخه سواری میکنه.
این وسط من یک عدد قاتل شیرینی جات هستم که تحرکی هم ندارم :|
مخصوصا وقتی نوتلا و نون تست تو خونه باشه دیگه تمومه..
حالا خونواده نگران دیابت گرفتن من هستن ولی خودم برام مهم نیست. اگه دیابت هم داشته باشم بازم شیرینی جاتمو ول نمیکنم!! والا کلا یه ذره قراره زندگی کنم اونم چه زندگی زیبایی!!! حالا بیام همین یه ذره چیزایی رو که دوسشون دارم و برام موندن هم کنار بذارم!! خب بمیرم بهتره که..
حالا دیشب بابا برای جلوگیری از نوتلا خوردن من برگشته میگه تو اگه دیابت بگیری، من گردن خودمو میزنم!!!
خو آخه چرا پدر من؟؟؟ این دیگه چه روشیه؟؟؟ :||
منم گفتم نیازی نیست تو گردنتو بزنی. من اگه یه روزی دیابت بگیرم و مجبور شم شیرینی نخورم، خودم گردن خودمو میزنم و خلاص :)))
در برابر ترشیجات مجبورم مقاومت کنم تو هم سعی کن مثل من مجبور کنی خودتو در برابر شیرینیجات مقاومت کنی پیشگیری بهتر از درمان است نقطه
:))))))
چه با اراااده..
خوووش به حالت. سعیمو میکنم :((
من برعکس معتاد چیزای ترشم واسه همینه اشتها ندارم فک کنم:))
ولی یه کوچولو مراعات کن مریض شی که درمان قطعی هم نداره مراعات که بهتر از قرص خوردنه نیست؟
الان باز رها مرغش یه پا داره
عاقا آخه نمیشه شیرینی تو خونه باشه و آدم نره سراغش
مثلا تو میتونی در مقابل ترشی جات مقاومت کنی؟؟
یهو نمیکشه که زجر کش میکنه
خودم خودمو میکشم
بابا بیخیال دیابتو جدی بگیر پدر صاب بچه رو درمیاره یکم رعایت خواهرم
بیخیال بابا دنیا دو روزه