یکی پس از دیگری(2)

یه دختر جدید اومده تو اتاقمون. بلایی که من و هم اتاقیم کلی دعا کرده بودیم سرمون نیاد.

اتاق ما 5نفرست ولی 2 نفر اواسط ترم پیش از دانشگاه انصراف دادن و رفتن. یه نفر هم این ترم دیگه خوابگاه نگرفت. موندیم من و هم اتاقی صمیمیم و تا امروز خداروشکر کرده بودیم که خبری از هم اتاقی جدید نیست.

بودن یه آدم جدید بین ما که صمیمی هستیم حسابی منو معذب کرده. انگار دیوارای اتاق دارن خفم میکنن. از طرفی از رفتارها و عادت های این دختر حسابی بد شنیدیم و من واقعا استرس دارم که این ترم قراره چطور بگذره. البته تا الان چیز بدی ازش ندیدیم جز اینکه یادش میره در اتاقو قفل کنه :|

بماند که همون اول که اومد یه طوری رفتار کردیم که بعدا نخواد بهونه بیاره و اذیت کنه. ولی من اصلا حس خوبی به بودنش ندارم.

خودشم با اتاق ما راحت نیست. از اتاق شلوغ و بچه های پرحرف خوشش میاد درصورتی که من و دوستم آرومیم و اتاق ساکتو دوست داریم. یعنی الان نه ما راضی هستیم نه اون.

این ترم بگذره از ترم دیگه یه اتاق 2 نفره میگیریم که فقط خودمون باشیم و استرس آدمای جدیدو نداشته باشیم.

واقعا میخوام یه خونه داشته باشم حالا تنها یا با یه دوست. حداقل شخصیه و راحتیم. گرچه خونه هم رسیدگی لازم داره و وقتگیره.

خلاصه که این ترم از اولش بد شروع شد. اول دردسر انتخاب واحد و بعدم درگیری های حذف و اضافه و رفتن امروزم به آموزش که تو یه پست دیگه میگم چی شد و حالا هم یه هم اتاقی جدید. فقط خدا کنه دیگه کسی نیاد.

البته یه نفر دیگه هم اومد که ما به دروغ گفتیم اتاق پره و بدخلقی کردیم. بنده خدا رفت پشت سرشم نگاه نکرد.

تازه یه چیز دیگه ای هم که هست من به این دختره اعتماد ندارم که بتونم جلوش سیگار بکشم. کلاساشم از من کمتره و هر زمانی من تو اتاقم اونم هست

حالا مامانم دقیقا تو این شرایط بهم پیام داده که از خودت عکس بگیر واسم بفرست :| خب واقعا وقتی که دلم میخواد همینجا وسط اتاق به حال خودم زار بزنم، چطور میتونم لبخند بزنم و عکس بگیرم؟؟ به زور گرفتم ولی کاملا از قیافم داد میزنه حالم خوب نیست. امیدوارم مامان شک نکنه.

خلاصه که دعا کنین این ترم به خیر و خوشی بگذره. من که امیدی ندارم.