انگار رفتنی نیستم!!

اگه فکر کردین که من دیروز راه افتادم و الان کرجم، باید بگم کاملا در اشتباهین!!

نخییییر مثل اینکه قسمت نیست من برگردم.

این بار جاده بسته نبود.

صبح که بیدار شدم، همین که گوشیمو از حالت پرواز خارج کردم دوستم زنگ زد که رها نیا کرج. آزمایشگاه ها تشکیل نمیشه و کلاسا هم تا حذف و اضافه که هفته بعده، تق و لقه.

نتیجه این شد که زنگ زدم ترمینالو بلیطمو کنسل کردم به جاش برای جمعه صبح بلیط گرفتم. یعنی 1 هفته دیگه هم اینجا موندگارم.

درمورد اون 1 واحد آزمایشگاه زیستمم که مشکل تکمیل ظرفیت داشتیم اولش گفتن کاریش نمیشه کرد. آزمایشگاه بیشتر از این جا نداره و ساعت جدید هم استاد نمیذاره. و ما باید این واحدو ترم زوج بعدی یعنی ترم4 برداریم :| و اینکه همنیاز درس دیگه ایه اصلا مهم نیست!!

ولی امروز دوباره تو گروه خبر دادن که یه زمان جدید واسش گذاشتن و بچه هایی که نتونستن بردارن، الان زودتر بردارن تا دوباره پر نشده. منم سریع رفتم و دیدم 6 نفر ظرفیت مونده. تایمی که ارائه داده بودن با یه درس دیگم تداخل داشت. دیگه مجبور شدم زمان اون درسو تغییر بدم تا بتونم اینو بردارم.

در کل شد 20 واحد. خداروشکررر. ترم های زوج خیلی زود تموم میشه. واسه همین نسبت به ترم های فرد راحتتر میگذره.

دیگه دیدیم من فعلا رفتنی نیستم و از طرفی نشده بود بریم پدربزرگ و مادربزگ (پدر و مادر مادرم) رو ببینیم، گفتیم ظهر بریم اونجا.

خیلی خوب شد که دیدمشون. هم من خیلی دلتنگ بودم و هم اونا خیلی به دلشون بود که منو ببینن. کلی هم من و خواهرم تو حیاط باصفاشون دور زدیم و آهنگ گوش دادیم و عکس گرفتیم.

آخرش دایی کوچیکم گفت بریم تیراندازی

دایی یه تفنگ شکاری داره که البته چندان خطرناک نیست.

نه اینکه فکر کنین رفته باشیم شکار پرنده مثلا گنجشک و بلبل که زیادن. یه درصد فکر کنین من تو چنین کاری هم دستشون بشم!!!!

به میوه های پوسیده رو زمین یا درختا میزدیم. منم یه بار زدم. کار جالبیه. کلا تیراندازی رو دوست دارم البته نه به موجود زنده!!

خیلی خوش گذشت و حدود 4:30 برگشتیم خونه.

هیمن الان که داشتم مینوشتم، خاله مامانم زنگ زد که واسه شام میان خونمون :)

پس امشبم مهمون داریم. چه خووووبه که برنگشتم کرج. خدایا شکرررررت