چند وقتی هست کانال یه دختری رو تو یوتوب میبینم. اصالتا کره ایه ولی کلا تو کالیفرنیا بزرگ شده. زبان اولش انگلیسیه و زبان دومش کره ای. واسه دوره کالجش تصمیم گرفت بره کره درس بخونه. یکی ازش پرسیده بود چرا این کارو کردی؟ جواب داد حوصلم تو کالیفرنیا سر رفته بود! محیط زندگی اونجا یکنواخته و اینا. درنتیجه پا شده رفته کره واسه تنوع! بعد وسطای کالج یه ترم هم مرخصی گرفته چون دچار mental breakdown شده بوده و ترجیح داده یه مدت به وضعیت روانیش رسیدگی کنه.

میدونم هر آدمی تو زندگیش مشکلات خودشو داره و به هر حال مشکلات هر کسی برای خودش سخته. ولی واقعا برای من مسخره به نظر میرسه. همین که چون اضطراب و استرس زیادی داشته و زندگیش مختل شده بوده، تونسته مرخصی بگیره و یه مدت با خیال راحت زندگی کنه، آرزوی منه. تصور اینکه 6 ماه به هیچکدوم از دغدغه هام فکر نکنم و به مغزم استراحت بدم اصلا غیر ممکنه. فکر نکنم تو خونواده من چنین چیزی قابل درک باشه. تازه حتی اگه خونوادم باهاش اوکی باشن، به هر حال وقتی ایرانی هستی و بخصوص تو ایران زندگی میکنی این کار غیر ممکنه. چقدر جبر جغرافیایی به شکل ناعادلانه ای رو زندگی آدما تاثیرگذاره.