من واقعا گل کاشتم با این رابطه هام!

چند روز پیش یکی از اکسام اومد پیام داد که مثلا تولدمو تبریک بگه بعد ۲ هفته! و شیرینی فارغ التحصیلیشو بهم بده. گفت دعوت دوستانست. عاقا من دیدم داره مودبانه دعوت میکنه، یه غلطی کردم گفتم باشه یه روز هماهنگ میکنیم. دیگه این آدم شروع کرد. امروز بریم؟ فردا بریم؟ ۵شنبه چطوره؟ منم که مهمون داشتم شرایطشو نداشتم گفتم باشه هفته بعدی بهت خبر میدم (که در واقع همین هفته باشه). بعد امروز دیدم باز دوباره پیام داد که برنامه این هفتت چطوریه؟

یعنی یه جوری پیگیر بود که اصلا حال منو بهم زد و کلا پشیمون شدم و دیدم داره چرت میگه که دوستانست و فلان. حالا امروز جوابشو دادم گفتم بخاطر گذشته ای که داشتیم راحت نیستم همدیگه رو ببینیم و اینا. هر چی من میگفتم اون باز حرف خودشو میزد که نه چیزی نیست و دوستانست. حتی به جای من نظر میداد و تصمیم میگرفت!!! من مطمئن بودم دوستانه نیست. از حرفاش داد میزد. هی اومدم مودبانه برخورد کنم دیدم نه اصلا نمیفهمه. آخرش دیگه یکم تند حرف زدم باهاش. بعد دیدم آقا ویس دادن و تازه دارن مُقُر میان که آره من این مدت به رابطمون فکر کردم و ما به هم فرصت ندادیم و بیا دوباره روش فکر کن و این مزخرفات. یعنی از طرز رفتارش و حرف زدنش مشخص بود هیییچ تغییری نکرده. خب وقتی نه تو تغییر کردی، نه من؛ و رابطه هم یه بار جواب نداده، چرا باید دوباره بهش فکر کنیم؟! منم واقعا حوصله چرت و پرتاشو نداشتم، گوش دادم و جواب ندادم. میدونم کار زشتیه ولی دیگه نمیدونستم چطوری باهاش حرف بزنم. حتی خیلی وقت پیش از پیجمم حذفش کرده بودم سر مسائلی مشابه این.

چه دخترین چه پسر، هر چقدرم دوست دارین یه رابطه ای رو برگردونین، در نظر بگیرین که پیگیر طرف بودن و مقاومت کردن یه حد و اندازه ای داره. دیگه یه کاری نکنین طرف به غلط کردن بیفته. هم احترام خودتون حفظ میشه، هم طرف مقابلتون اذیت نمیشه. مطمئنا طرف مقابلتون شعور داره و اگه چند بار میگه اوکی نیست، یعنی اوکی نیست. شما نمیتونین به جای اون حس اوکی بودن بکنین و تصمیم بگیرین.