یه جوری دلتنگم و دارم دق میکنم که نمیتونم ابرازش کنم ولی با تک تک سلول هام حسش میکنم.

لعنت به دانشگاه که منو از دلخوشی هام دور کرده

من بدون موسیقی، بدون این کلاس، بدون این آدما میمیرم

اومدم کلاس گیتارم که دلتنگیم کم بشه اما حس میکنم مثل یه روحم. همه چیزو میبینم ولی هیچ نقشی ندارم.

حالا فهمیدم یکی دیگه از سازهای مورد علاقم که ۲ ساله دنبالشم هم آموزشگاه آورده.

چطوری تحمل کنم این دوری رو؟ دوری از خونوادم اینقدر منو اذیت نمیکنه که دوری از این فضا آزارم میده :(((((